Tükenmez değil, silinmez kalem.

Biz hayata, öğrenmeye en aç ve açık olduğumuz dönemlerde küçük gibi görünen temel hatalarla başladık. Bu yüzdendir yaşımıza ve yaşadıklarımıza rağmen bir çok şeyi düzeltemememiz. Tükenmez kalem değil, silinmez kalemdir aslında o. Kaç kez farkettiniz ve düşündünüz bunu? Adını her telafuz edişinizde düşünmeden mi davrandınız yoksa "aslında tükeniyor, ama silinmiyor " dediniz mi? 10 kişiden 2'si belki.

Sonra bize hata yapmaya ve öğrenmeye en açık olduğumuz dönemlerde kurşun kalem verildi.Bir elimizde silgi diğerinde kalemle yazmaya giriştik.En ufak hatada hemen silgiyi öne sürdük.Sanki kusursuz olmak zorundaymış gibi. Neden? Çünkü kağıda baktığımızda kusursuz bir metin görmeliydik. Sanki hiç hata yapmamışız yazarken gibi. Tıpkı fotoğraflar gibi. Fotoğraflarda herkes kusursuzdur. Hep güler, hem mutludur. Sanki hep öyleymişiz gibi.

Ütopyalar öyle güzel anlatıldı ki bize. Biz umut etmeyi aşıp iyice hayalperest, dahası acınası şekilde iyimserliğin dozunu kaçırdık. Yazım hatanızda biri size "silme, karala ve devam et" dediğinde göz ucuyla baktık. "Neden ki?" der gibi. Çünkü bitirdiğimizde hata görmemeliyiz kağıtta. Yaptığımız hataları unutalım tabi. Unutalım ki bir dahaki yazışımızda yine salak gibi aynı hataları yapalım.

İşte şimdi kabullenemediğimiz bir sonraki gerçek geliyor. Hayatı biz hep kurşun kalemle yazdığımızı sandık. Ya da buna inanıyoruz neden bilmiyorum. Bir hata yaptığımızda hemen silgiye yapışıyoruz.Kağıdı yırtana kadar silmeye çalışıyoruz. Üzerini çizip yazmaya devam etmekten ödümüz kopuyor. Çünkü biri görürse "aa ne çirkin" der. Çünkü tüm derdimiz kusursuz görünmek. Sanki o hataları, eksikleri biz yapmadık. Kimi kandırıyoruz? Yaptığımız hatalarla gurur duymayı bile bilmiyoruz. Kağıttaki karalamaları, çizikleri görüp her seferinde daha az hata yapmaya çalışmak yerine inatla silmeye çalışıyoruz.Hiç olmamış gibi. En kaliteli silgi bile tükenmez kalemi silemez. Yazı dağılır, mürekkep bulaşır. Ama iz hep kalır. Sonunda silgi de, kağıt da zarar görür. Orası asla eskisi gibi temiz olmaz. Dahası geri dönüp baktığımızda yaptığımız hatayı bile hatırlayıp ders alamayız.Orada bıraktığımız şey mürekkep lekesidir çünkü. İşte silmeye çalıştığımızdan daha da çirkin bir leke.

Hatalı kelimenin üzerini çizin ve devam edin. Hatalarınız ve mutsuzluklarınızın hakkını vermek sizi başarısız değil cesur kılar.

Mine YAĞIZ | 20.12.11 00:29 Kocaeli